Zajmij tylko tyle miejsca, ile Ci potrzeba

Ja i mój mąż, kobieta i mężczyzna, narrator i wykonawca, tyleż w nas pomysłów, mniej jednak możliwości ich realizacji, ale czyżby?

Do decyzji o prowadzeniu bloga dorośliśmy po jakimś czasie od pierwszych rozmów, od decyzji, do pierwszego stukotu klawiszy minęło jeszcze więcej dni, tygodni, miesięcy? Kto by liczył.

Blog o nazwie

"Zajmij  tylko tyle miejsca, ile potrzebujesz" wyraża naszą obserwację dzisiejszego świata. Miejsca na Ziemi nie przybywa a wg statystyk ludzi z każdym rokiem jest  coraz więcej, choć przyrost naturalny Polski może wskazywać na co innego. Zajmujemy 91% obszarów gdzie jest ląd. Niezły wynik. Jaki z tego wniosek? Mieszkamy w miastach, miasta wchłaniają wsie, budujemy coraz piękniejsze domy, wille, ale i bloki. Gdzieś musimy się pomieścić i stąd Nasz pomysł. To znaczy mój i T. Nie inaczej. Postanowiliśmy zamieszkać w „skarpeciarni”(w rzeczywistości to budynek gospodarczy, który miał swoją historie…). Loft to to nie jest:) . Na kilkunastu metrach kwadratowych mieliśmy zmieścić całe nasze małżeńskie życie. Do wyboru bowiem zostało albo mieszkać z rodzicami, albo jeszcze wynajmować stancję.  Padło na remont kuchni letniej dziadków męża vel „skarpeciarni”. Żeby jednak nie było tak łatwo, miejsce ładnie mówiąc odznaczało się okropnym stanem a jedynymi mieszkańcami tego opuszczonego  pomieszczenia były pająki i jedna (tylko!) myszka: ) Zresztą zobaczcie sami jak to wyglądało….

Jak myślicie czy udało nam się doprowadzić to miejsce do stanu użytkowania?

Następnym razem napiszę jak ten remont zmienił nasz pogląd na życie i pozwolił odkryć, ile dzisiejszy człowiek marnuje miejsca wokół siebie..

To jest pierwotny stan miejsca które zdecydowaliśmy się wybrać na nasze pierwsze gniazdko.

Przyszłe wejście do łazienki